نقش سازمان‌های مردم‌نهاد و انجمن‌های محلی در شرایط درگیری و جنگ
نقش سازمان‌های مردم‌نهاد و انجمن‌های محلی در شرایط درگیری و جنگ
دوشنبه، ۲۶ خرداد ۱۴۰۴
شرایط پیش‌آمده برای همه‌ی ما تازه و ناآشناست، برای «بِهمان» به‌عنوان یک سازمان مردم‌نهاد هم همین‌طور.
در این سه روز در تلاشیم تا بفهمیم چطور می‌توانیم نقش موثر کوچک خود را ایفا کنیم، متن زیر خروجی جستجو ماست که امیدواریم برای سمن‌های همکارمان و گروه‌های محلی نیز کاربردی باشد.
در روزهایی که بحران، ناامنی یا درگیری نظامی زندگی روزمره را دگرگون می‌کند، سازمان‌های مردم‌نهاد و کامیونیتی‌ها و گروه‌های محلی می‌توانند نقشی کلیدی در حفظ پایداری، آرامش نسبی و افزایش تاب‌آوری ایفا کنند. هرچند چنین شرایطی خارج از کنترل ماست، اما نحوه‌ی حضورمان در دل آن می‌تواند برای خودمان و دیگران موثر باشد.
🔸 ۱. شناسایی نیاز جامعه هدف
اولین قدم در هر بحران، «دیدن» دقیق وضعیت اطراف‌مان است. سازمان‌های محلی به دلیل نزدیکی به مردم، بهتر از هر نهاد دیگری می‌توانند نیازهای فوری، دغدغه‌های پنهان، و خلأهای اطلاعاتی را شناسایی کنند. این شناخت می‌تواند از طریق گفت‌وگوهای کوتاه با اعضای محلی، تماس‌های ساده یا حتی مشاهده‌ی دقیق فضای اجتماعی شکل بگیرد.
🔸 ۲. اطلاع‌رسانی و آگاه‌سازی ایمن و به‌موقع
در شرایط بحرانی، انتشار اطلاعات نادرست یا هیجانی می‌تواند بسیار آسیب‌زا باشد. انجمن‌های محلی می‌توانند با انتخاب زبان و ابزار مناسب برای جامعه‌ی هدف خود (مثلاً زبان مادری، پلتفرم‌های رایج در منطقه یا جلسات حضوری ساده)، محتوای ایمن‌سازی، مراقبت روانی و هشدارهای کاربردی را منتقل کنند. این محتوا باید ساده، دقیق و بدون ایجاد ترس مضاعف باشد.
🔸 ۳. ایجاد حلقه‌های حمایتی کوچک
در نبود ساختارهای رسمیِ فوری، ایجاد گروه‌های کوچک همیاری میان خانواده‌ها، همسایه‌ها یا همکاران می‌تواند امنیت روانی و عملی مهمی فراهم کند. این حلقه‌ها می‌توانند شامل کارهای ساده‌ای مثل پشتیبانی عاطفی، تقسیم منابع، مراقبت از کودکان، یا ارتباط‌گیری با خدمات اضطراری باشند. ایجاد احساس "با هم بودن"، حتی در مقیاس محدود، تأثیر بزرگی در عبور جمعی از بحران دارد.
🔸 ۴. مراقبت از خود و دیگران، به‌طور هم‌زمان
افراد فعال در این حوزه باید هم مراقب سلامت روانی خود باشند و هم الهام‌بخش دیگران در حفظ آرامش و تصمیم‌گیری آگاهانه. گفت‌وگو درباره احساسات، استفاده از محتوای صوتی/تصویری آرامش‌بخش، و ایجاد زمان‌های استراحت و سکوت از جمله کارهایی‌ست که می‌تواند از فرسودگی جمعی جلوگیری کند.
هرچند ما نمی‌توانیم مسیر درگیری را متوقف کنیم، اما می‌توانیم در حد توان‌مان مانع از گسترش ترس، انزوا و بی‌پناهی؛ پس از اطمینان از ایمنی شویم.
این متن با کمک هوش‌مصنوعی گردآوری شده است.